Leki powiązane z DIL

 Leki powiązane z toczniem i  stopień ryzyka rozwoju DIL podczas ich stosowania (lista zaczerpnięta z pozycji 2. literatury):

Leki przeciwarytmiczne:

-prokainamid-wysokie

-chinidyna-umiarkowane

-dyzopiramid-bardzo niskie

-propafenon-bardzo niskie

Leki przeciwko nadciśnieniu:

-hydralazyna (Hydralazine)-wysokie

-metyldopa (Methyldopa)-niskie

-kaptopril (Captopril)-niskie

-enalapril (Enalapril)-niskie

-acebutolol (Acebutolol)-niskie

-labetalol (Labetalol)- bardzo niskie

-pindolol (Pindolol)-bardzo niskie

-klonidyna (Clonidine)-bardzo niskie

-Minoxidil (Minoxidil) -bardzo niskie

-prazosyna (Prazosin)-bardzo niskie

Neuroleptyki:

-chlorpromazyna (Chlorpromazine)-niskie

-perfenazyna (Perphenazine)-bardzo niskie

-fenelzyna (Phenelzine)-bardzo niskie

-węglan litu (Lithium carbonate )-bardzo niskie

Leki przeciwdrgawkowe:

-karbamazepina (Carbamazepine)-niskie

-fenytoina (Phenytoin )-bardzo niskie

-trimetadion (Trimethadione)-bardzo niskie

-prymidon (Primidone)- bardzo niskie

-etosuksymid (Ethosuximide)-bardzo niskie

Antybiotyki:

-izoniazyd (Isoniazid)-niskie

-minocyklina (Minocycline)-bardzo niskie

-nitrofurantoina (Nitrofurantoin)-bardzo niskie

Przeciwzapalne:

-D-penicylamina (D-Penicillamine)-niskie

-sulfasalazyna (Sulfasalazine)-niskie

-fenylbutazon (Phenylbutazone)- bardzo niskie

-zafirlukast (Zafirlukast)-bardzo niskie

-mesalazyna (Mesalamine)- niskie

Leki moczopędne:

-chlortalidon (Chlorthalidone)-niskie

-hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide)-bardzo niskie

Leki obniżające cholesterol:

-lowastatyna (Lovastatin)-bardzo niskie

-symwastatyna (Simvastatin)-bardzo niskie

Różne:

-propylotiouracyl (Propylthiouracil)- niskie

-lewodopa (Levodopa)-bardzo niskie

-aminoglutetimid (Aminoglutethimide) – bardzo niskie

-Timolol krople do oczu (Timolol eye drops)- bardzo niskie

Czynniki biologiczne:

Czynniki biologiczne:

-blokery TNFα (TNFα blockers)-wysokie

- interferon α (Interferon α)- niskie

Ustalono, że:

- osoby przyjmujące prokainamid i hydralazynę mają dużą szansę na rozwinięcie się DIL, zwłaszcza jeśli są tzw. powolnymi acetylatorami.

-Ab anty-dsDNA mogą pojawić się u pacjentów biorących IFNα lub blokery TNF.

-po 2 latach brania prokainamidu większość pacjentów jest ANA-dodatnia, zwłaszcza jeśli mają fenotyp powolnych acetylatorów. Po roku takiej terapii objawy pojawiają się u 1/3 pacjentów

-ryzyko DIL u biorących hydralazynę jest znaczące przy dawkach powyżej 200mg/dobę u kobiet, powolnych acetylatorów i pacjentów z niektórymi mutacjami.

Zauważono, że u pacjentów z DIL powszechnie występują ANA, a Ab anty-histonowe aż u 75% (lub 95% w zależności od źródła) oraz prawidłowe stężenie dopełniacza, natomiast Ab anty-DNA i/lub anty-Sm pojawiają się rzadko.

DIL najczęściej wywoływany jest przez hydralazynę, hydantoinę, penicylinę, sulfonamidy, amid prokainy (prokainamid), D-penicylaminę, sole złota, hormonalne leki antykoncepcyjne, izoniazyd, pochodne chlorpromazyny. Zamieszane w DIL są też minocyklina, hydrochlorotiazyd, inhibitory enzymów konwertujących angiotenzynę i czynniki anty-TNF.

Należy pamiętać, że nie u każdego, kto będzie zażywał wymienione leki rozwinie się DIL:)

powolny/szybki acetylaror-cecha kodowana genetycznie określająca szybkość acetylacji (metabolizowania) izoniazydu używanego w leczeniu m.in. gruźlicy

Literatura:

1. Maidhof W., Hilas O.: Lupus: An Overview of the Disease And Management Options. P&T 2012, 37, 4: 240-249.
2. http://www.eular.org/myUploadData/files/sample%20chapter20_mod%2017.pdf
3. Augustynowicz-Kopeć E., Zabost A., Kozińska M. i wsp.:Wykrywanie mutacji w genie NAT II jako metoda określania typu acetylacji izoniazydu (INH) u ludzi. Pneumonol. Alergol. Pol. 2007; 75: 134–139.